به نقل از «فارس»

به این عکس ها خیره شو؛ شفقِ چهارم آبان از خون شهیدان حرم سرخ شد

تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۰۹۲۸۶

خبرگزاری فارس، شیراز/ سیاوش ستاری: غروب های شاهچراغ همیشه صفای دیگری دارد؛ به یاد دارم هنگامِ غروب وقتی که نوای اذان در حرم می پیچید چقدر زائر مشتاق را به سوی خودش جلب می کرد، آن روز هم سیل خروشان زائر به سوی حرمش روانه بودند.

در جغرافیای شیراز و شاهچراغ،  پهنه تاریخ، چهارم آبان ۱۴۰۱ آبستن غروبی غمناک بود، شفقِ چهارشنبه سرخی اش را در خون هایی به ودیعه گذاشته بود که با گلوله هایی شوم، یک شام تاریک را رقم زد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خون های گرم و سرخ، بر در و دیوار حرم پاشیده شد، خادم حریم احمدی روبه روی گلوله ها سینه سپر کرد، اما رگبار سینه اش را نشانه رفت، مادری با کودکش در آغوش هم جان سپردند، آن سوتر پسری با موهای فرفری جذابش، یتیم شد و گلوله ها مرگ آرزوهایش را رقم زد. 

رحل و رحیل

غروب بود. گلبانگ اذان در شاهچراغ پیچیده بود، عطر نماز و مناجات در حرم با شیرینی زیارت واقعا صفایی دلنشین داشت؛ حالا بهترین وقت برای مناجات بود، رحل گشوده و قرآن به روی آن، رو به رویش زائری با چادری رنگین نشسته و در سکوت و آرامش آیه ها را می خواند.

اما آن غروب آبستن غم و رحیل بود ، صدای گلوله های شومی که سکوت شام حرم را شکست و یک به یک زائران را نشانه رفت، هر که به سویی می گریخت تا از دست آن جنایتکار در امان باشد اما رگبار امان نمی داد،  گلوله و لاله های گلگون شده،  آغوش مادری که مهد خون نوزادش شده، پیرهای سالخورده و جوانان رعنایی که پرپر شدند زن هایِ زندگی که در خون غلتیدند و مردانِ میهنی که شهد شهادت نوشیدند. غریب بودند و چه غریبانه تر پر کشیدند و ما را به غم فرو بردند.

مرگ بر گلوله‌هایی که کودکی آرتین را به غم گره زد

پرده چشمانت را کنار بزن و به این عکس ها خیره شو، خون های جاری شده را ببین که در شفق سرخ  غروب غریبانه شاهچراغ، چگونه بر زمین ریخته شد و از فلک به افلاک رسید.

خوب نگاه کن مخصوصا به چشم های زیبای «آرتین» و موهای فرفری اش، کودک پنج ساله ای که گلوله ها یتیمش کرد، چشم به راه مادر، پدر و به قول خودش «آق داداشش» است اما دریغ که دیگر این چشم ها سایه پدر، مهر مادر و همراهی برادر را نخواهد دید.

آرتین جانم من خطاب به تو می گویم: بغض گلویمان را چنگ می زند، عکست را که دیده ام روی تخت بیمارستان تک و تنها... چگونه به تو بگوییم که پدر، مادر و آق داداشت شهید شدند و دیگر در این دنیا نیستند؟ چگونه دلتنگی هایت را تاب بیاوریم؟! لالایی ها و قصه های شبانه را که برایت بخواند؟

کدام  دست جای دستان  پرمهر پدرت را می‌گیرد؟ همان دستی که دیروز محکم می فشردی‌اش تا به شاهچراغ بیایید، کدام دست جایش را بگیرد تا تو دلت قرص شود؟

سراغ  رفیق روزهای زندگی ات، آق داداشت را که بگیری چه بگوییم به تو؟ آرتین قصه سرخ و سیاه روز چهارشنبه را چطور در مقابل  سفیدی چشمانت بازگو کنیم... نمی‌دانم، فقط خطاب به تو می گویم، مرگ بر آن گلوله هایی که کودکی ات را با غم گره زد.

سرانجام رود، مرداب نیست

یادت نرود، این روزها را خوب به خاطرت بسپار، از حملات تروریستی تا باران گلوله هایی که حرم شاهچراغ و زائران نمازگزار را به رگبار بست؛ ببین که چگونه به خونمان تشنه اند و رحمی ندارند نه به کودک، نه زن نه پیر و جوان، هیچ قوم و مذهبی هم نمی شناسند.

می خواهند از تکاپو بیفتیم می خواهند این رود خروشان را به مرداب بکشانند اما بایست و تماشا کن، چرا که سرانجام رود، مرداب نیست.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: آرتین حمله تروریستی حرم مطهر شاهچراغ ع گلوله هایی گلوله ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۰۹۲۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توپ گوستاو، سلاح معجزه‌آسا نازی‌ها/ عکس

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، از روی زمین، این توپ مانند یک ساختمان چهار طبقه به نظر می رسید – و بیش از ۴۲.۶ متر طول و بیش از ۶ متر عرض داشت. فقط لوله این سلاح شگفت‌انگیز ۳۰.۵ متر طول داشت – و می‌توانست دو نوع گلوله شلیک کند: یک گلوله بیش از ۴.۸ تنی با قدرت انفجاری بسیار بالا و یک گلوله سوراخ‌کننده بتن به وزن بیش از ۷.۵ تن. هر گلوله این توپ از دو مرد بلندتر و دو برابر عرض یک انسان بود. این توپ آنقدر بزرگ بود که صدها مرد فقط برای کار با آن و شلیک یک گلوله مورد نیاز بود.

براساس گزارش روزیاتو، توپ گوستاو با کالیبر ۷۷.۵ سانتیمتر می‌توانست اهدافی را در فاصله ۴۸ کیلومتری هدف قرار دهد، با نیرویی که می توانست همه چیز را نابود کند. این توپ در واقع در پنج بخش حمل می شد: حلقه و بخش انتهایی توپ، لوله که به دو قسمت تقسیم می شد، جلیقه لوله، پایه و قلاب ها. این ابر توپ توسط کمپانی Krupp – یک شرکت فولاد مستقر در اسس- در سال ۱۹۳۶ و برای کمک به تهاجم آلمان به فرانسه در مه ۱۹۴۰ طراحی شد، اما بعداً در جنگ تنها علیه اتحاد جماهیر شوروی استفاده شد. در آن زمان، مفهوم چنین سیستم توپخانه ای غول پیکری از قبل وجود داشت – کشورهایی مانند بریتانیا که توپ ۳۹ تنی تزار را در اختیار داشتند و آلمان در سال ۱۹۱۴ توپ ۴۷ تنی “Big Bertha” را توسعه داد.

هیتلر نیز رویای داشتن چنین سیستم تسلیحاتی گسترده ای را در سر می پروراند که نه تنها بتواند دشمن را بترساند – بلکه اهداف مورد نظر را نیز با خاک یکسان کند. در دهه ۱۹۳۰، نازی ها شروع به طراحی نقشه هایی برای چنین سلاحی کردند که بتواند از خط دفاعی موسوم به ماژینو لاین فرانسه عبور کند. این امر مستلزم آن بود که چیزی بسازند که بتواند ۶.۷ متر بتن تقویت شده و حداقل یک متر فولاد جامد را سوراخ کند – به عبارت دیگر، سلاحی متفاوت از آنچه جهان تا آن زمان دیده بود.

در حالی که نازی ها توانستند چنین قطعه توپخانه ای غول پیکری را بسازند، برای استفاده از این توپ عظیم در فرانسه کمی دیر شده بود. اگرچه از توپ Schwerer Gustav برای عبور از خط ماژینو لاین استفاده نشد، نازی ها قدرت این سلاح جدید را در سال ۱۹۴۲ آزمایش کردند. طبق گزارش ها، تیمی متشکل از ۱,۰۰۰ مرد چندین هفته طول کشید تا این توپ را سرهم بندی کنند و سپس آن را برای کمک به ارتش آلمان نازی در طول محاصره سواستوپل ارسال کنند.

توپ Schwerer Gustav برای اولین بار در نبرد سواستوپل بکار گرفته شد و برای نابودی یک انبار مهمات زیرزمینی، به سمت یک صفحه سنگی بسیار مستحکم شلیک کرد. برای بیش از یک ماه، این توپ غول پیکر بر شهر محاصره شده شوروی گلوله ریخت و در این مدت حدود ۵۰ گلوله بزرگ شلیک کرد. سواستوپل پس از شکسته شدن خط دفاعی اش در پایان محاصره به یک ویرانه تبدیل شده بود – و قدرت های محور پیروزی قاطعی را به دست آوردند. بلافاصله پس از آن، نازی ها این توپخانه را به لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) منتقل کردند، اما این سلاح دیگر هرگز استفاده نشد.

زمانی که نیروهای شوروی، آلمان نازی را عقب راندند، تمام ردپاهای این توپ از اسناد نظامی ناپدید شد، بدون اینکه ردی از آن باقی بماند. به احتمال زیاد، آلمانی ها توپ غول پیکر خود را برای جلوگیری از افتادن آن به دست متفقین نابود کردند – و دیگر هرگز دیده نشد.

227227

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900036